15 Οκτ 2009

Στου Παραδείσου τα μπουζούκια να με πας

*Μας έλειψε. Αλλά γύρισε. Ευτυχώς. Ο ευαίσθητος σε θέματα μόδας και υψηλής ραπτικής Ηγούμενος του Κύκκου, Nikiforo Cavalli επέστρεψε και πάλι στα της επικαιρότητας, με αφορμή δημοσιεύματα τα οποία έκαναν λόγο για τρελό γλέντι δύο αρχιμανδριτών της Μονής σε μπουζουξίδικο στην Αθήνα τον περασμένο χειμώνα.
*Ο Ηγούμενος πήρε την εφημερίδα «Espresso» η οποία είχε δημοσιεύσει πρώτη τους ισχυρισμούς αυτούς και έχοντας, είμαστε σίγουροι, διαβάσει μόνο το επίμαχο άρθρο και τίποτα άλλο από τη συγκεκριμένη έκδοση (το λέμε για να μην βγει κάνας πικρόχολος και να πει ότι διάβασε και τα υπόλοιπα, άνθρωπος του Θεού) πήγε στην Ιερά Σύνοδο ζητώντας τη διενέργεια έρευνας για το δημοσίευμα, θεωρώντας ότι θίγει τη Μονή.
*Δεν λέμε πως είναι συμβατή με την ιδιότητα του μοναχού η διασκέδαση σε μπουζούκια. Δεν είναι. Όμως, εάν αυτό είναι το ζητούμενο, η διαφύλαξη δηλαδή του μοναχισμού ως θεολογικής άποψης και φιλοσοφίας ζωής, τότε ευλόγως διερωτάται κανείς εάν, ειδικώς επί των ημερών της deluxe Ηγουμενίας του συγκεκριμένου, έχουν μείνει και πολλά πράγματα στη Μονή Κύκκου τα οποία να θυμίζουν μοναστήρι. Και συνεπώς, γιατί, με όλο το χρυσάφι, τα λούσα και τη γενικότερη ματαιοδοξία που κυκλοφορεί στο Μετόχι και στη Μονή του Κύκκου, το πρόβλημα του κ. Νικηφόρου ήταν ένα άρθρο το οποίο έλεγε (αλήθεια ή ψέματα δεν το γνωρίζουμε) πως δύο αρχιμανδρίτες της Μονής τα έσπασαν στα μπουζούκια.
*Μονάχα με τον ισχυρισμό ότι οι δύο συνοδεύονταν από καλλίγραμμες Ουκρανές δικαιούται να έχει πρόβλημα. Α, αυτό σίγουρα. Δεν το συζητάμε. Όλοι γνωρίζουμε πως οι μοναχοί, συνεπώς και οι του Κύκκου, απέχουν πάντοτε από το σεξ όπως απαιτεί και το σχήμα τους. Πέρα από αυτό όμως, την ευλαβική και χωρίς καμία παρέκκλιση τήρηση της αγαμίας, η υποκρισία, αν και απολύτως αναμενόμενη από παπάδες και καλόγερους, αναβλύζει εν τοιαύτη περιπτώσει.
*Γιατί το λέμε αυτό; Διότι ο Nikiforo Dolce & Gabbana(rio), φαίνεται πως ξεχνά μια πολύ σημαντική ημερομηνία: Την 9η Μαρτίου του 2002. Ήταν τότε που νομίζοντας, ο καημένος, ότι είχε την Αρχιεπισκοπία στο τσεπάκι τού design ράσου του, ξόδεψε τρελά λεφτά για να διοργανώσει μεταξύ πολλών άλλων κι ένα χλιδάτο συνέδριο με τίτλο «Παγκόσμια Συνάντηση Θρησκειών και Πολιτισμών» στο οποίο υποτίθεται ότι θα εμφανίζονταν ο Πάπας, ο Δαλάι Λάμα και άλλες προσωπικότητες παγκόσμιας εμβέλειας.
* Έτσι τον παραμύθιαζαν τουλάχιστον διάφοροι αυλοκόλακες εκεί μέσα ώς την τελευταία στιγμή αλλά, τελικώς, ούτε μία παγκοσμίου κύρους προσωπικότητα δεν εμφανίστηκε. Κι αυτό, παρά τη διαφήμιση που είχε ήδη γίνει στα ΜΜΕ με όλα τα ηχηρά ονόματα κιόλας. Το συνέδριο αποδείχτηκε μια φούσκα χωρίς προηγούμενο και ο Nikiforo Cavalli εξετέθη ανεπανόρθωτα μένοντας με δυο (άγια) χείλη καμένα. Και με τρελά λεφτά πεταμένα.
*Το πιο τραγελαφικό από όλα όμως ήταν αυτό που έγινε το βράδυ της 9ης Μαρτίου 2002, στο περιθώριο της Παγκόσμιας (μάι ας) Συνάντησης. Η Μονή Κύκκου είχε τη φαεινή ιδέα (γιΆ αυτό λέμε για υποκρισία, τεράστια μάλιστα) να πάρει με λεωφορεία που νοίκιασε όλους τους συνέδρους... σε μπουζούκια στον Στρόβολο! Αγαπημένοι φίλοι μάς είχε ειδοποιήσει και πήγαμε εκεί μαζί με τον φωτογράφο του «Π» τότε, Στέφανο Κουρατζή. Το τι είδαν τα ματάκια μας δύσκολα περιγράφεται: Χορός στην πίστα και στα τραπέζια, τσιφτετέλια, ποτό, φαΐ, γλέντι τρελό, όπως σημειώσαμε στο διανθισμένο με φωτογραφίες άρθρο μας την επομένη.
* Εκεί, εκείνο το βράδυ, έγινε η μοναδική πραγματική συνάντηση πολιτισμών. Ειδικά στο χορό της κοιλιάς, το τσιφτετέλι και τον καρσιλαμά, Ανατολή και Δύση έγιναν ένα: «Έχεις κορμί αράπικο και δύο μάτια πλάνα / H μάνα που σε γέννησε θα ήτανε Τσιγγάνα / Γιαχαμπίμπι, γιαλελέλι / χόρεψέ μου τσιφτετέλι / Eίσαι κούκλα μου τσαχπίνα μια φελάχα Αραπίνα». Η γλώσσα ελληνική, το τσιφτετέλι τούρκικο, η κούκλα Αραπίνα και από Τσιγγάνα (μάλλον) μάνα. Μπορούν να έρθουν πιο κοντά από αυτό οι πολιτισμοί; Πώς είπατε; Μπορούν; ΟΚ μπορούν αλλά μετά πάμε σε ένα άλλο επίσης πολύ δημοφιλές άσμα εκείνης της βραδιάς, εκείνο που λέει: «Η καρδιά μου είναι μεγάλη / Η καλύβα μου μικρή / Από εσένα και από μένα άλλος δεν χωράει να μπει / Το δικό μου πάπλωμα είναι για δυο άτομα». Και γίνεται σόκιν το πράγμα. Εξάλλου τα κελιά των μοναχών έχουν μόνο μονά κρεβάτια. 'Αντε ενάμισι... Διπλά όμως ποτέ! 'Αρα ούτε παπλώματα.
*Τόσο είχαν μερακλώσει πολλοί σύνεδροι εκείνο το βράδυ που χρειάστηκαν απανωτές ανακοινώσεις και παρακλήσεις (όχι στον Ύψιστο...) προκειμένου να μπουν στα λεωφορεία και να πάνε πίσω στα 5στερα ξενοδοχεία που είχε κλείσει για το συνέδριο - φούσκα ο χουβαρντάς (σάμπως δικά του ήταν;) wannabe (but wonΆt be, πια) Αρχιεπίσκοπος - Ηγούμενος. Οι μόνοι που έδειχναν να νιώθουν άβολα, πάρα πολύ άβολα, ήταν κάτι μουφτήδες που έφερε και οι οποίοι είχαν φρικάρει όχι μόνο στην απείρου κάλλους σκηνή των... θεολογικών τσιφτετελιών και της μέσης που «έσπαγαν» κάτι μέχρι πρότινος χαμηλοβλεπούσες θεούσες σύνεδροι στην πίστα (και «όπα!» η «φούντα» στη μασχάλη!) αλλά κυρίως, στη θέα τού άφθονου αλκοόλ και του χοιρινού που τους σέρβιραν (σουβλάκια, αφέλια, λουκάνικα κτλ).
*Οι καημένοι οι μουφτήδες. Κοιτούσαν τα πιάτα σαν να έβλεπαν μέσα τον Σατανά κρασάτο! Είμαστε βέβαιοι ότι θα το έριξαν στις μετάνοιες στον Αλλάχ πηγαίνοντας πίσω στο 5στερο. Για τους υπόλοιπους συνέδρους, όσοι δεν έπεσαν ξεροί από το πολύ φαΐ και το πιοτό, ιδέα δεν έχουμε τι έκαναν μετά. Ουκρανές σίγουρα ΔΕΝ υπήρχαν. Αλλάζει κάτι;



Κωδικός άρθρου: 902717

ΠΟΛΙΤΗΣ - 15/10/2009, Σελίδα: 13

1 σχόλιο:

Leni είπε...

(Όπως θα έλεγε γνωστός χαρακτήρας δημοφιλούς ελληνικής σειράς)

ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
και,

(όπως θα έλεγε γνωστός χαρακτήρας δημοφιλούς κυπριακής σειράς)

shlaaaaaaaangg